در مقاله «آشنایی با انواع قطب نما» با این وسیله، انواع آن و ساختارش آشنا شدیم. اکنون دیگر از اهمیت استفاده از این ابزار در زندگی هزاران ساله انسان آگاهیم و می دانیم که جهت یابی با قطب نما یکی از مهم ترین آموزش هایی است که به عنوان یک کوهنورد باید در پی اش باشیم. همچنین می دانیم که در برنامه های کوهنوردی علاوه بر استفاده از ابزار دیجیتال باید یک نقشه و قطب نما همراه مان باشد تا در شرایط ناخواسته بتوانیم ایمن بمانیم. مقاله پیش رو (راهنمای استفاده از قطب نما) بخش دوم بحث درباره قطب نماست. پس بدون مقدمه به سراغ موضوع مان می رویم.

چرا به قطب نما نیاز داریم؟
استفاده از قطب نما به ما کمک میکند:
- بفهمیم در چه جهتی حرکت میکنیم (این جهت را هدینگ (heading) مینامند).
- نقشه را با محیط اطراف خود هماهنگ کنیم (به این کار، تنظیم نقشه (setting the map) میگویند).
- زاویه قرارگیری یک شی یا مقصد نسبت به موقعیت فعلی خود را مشخص کنیم (که به آن زاویه یابی جهت (bearing) می گویند). این زاویه معمولا بین شمال مغناطیسی یا شمال واقعی (شمال جغرافیایی) و جهتی که ما میخواهیم حرکت کنیم یا به آن نگاه میکنیم در نظر گرفته می شود و بر حسب درجه (°) بیان میشود و از ۰ تا ۳۶۰ در جهت ساعتگرد اندازهگیری میشود.
- در یک مسیر مستقیم حرکت کنیم (به این کار دنبال کردن زاویه جهت (following a bearing) گفته میشود).
چرا نباید فقط به برنامه های گوشی های هوشمند یا دستگاه GPS تکیه کنیم؟
شاید برای برخی این پرسش مطرح شود که چرا باید تکنولوژی را نادیده بگیریم و از دستگاه های پیشرفته GPS و یا نرم افزارهای جهت یابی گوشی های هوشمند استفاده نکینم و جهت مان را با قطب نما پیدا کنیم؟
در پاسخ باید گفت همراه داشتن قطب نما و یادگیری طرز کار آن هیچ منافاتی با استفاده از ابزارهای دیگر برای جهت یابی ندارد. نکته مهم آن است که ما باید خود را برای شرایط سختی که ممکن است دچارش شویم آماده کنیم.
سئوال: چه شرایط ویژه های ممکن است هنگام استفاده از گوشی یا GPS پیش بیاید؟
پاسخ:
1. مشکلات فنی و خرابی دستگاه: دستگاههای GPS یا گوشیهای هوشمند ممکن است به دلیل تمام شدن باتری، اشکالات نرمافزاری یا ضربه فیزیکی کار نکنند.
2. نداشتن سیگنال در مناطق دورافتاده: در مناطق جنگلی متراکم، درههای عمیق یا…، ممکن است سیگنال GPS ضعیف یا کاملا قطع شود.
3. خطاهای نقشه یا اطلاعات نادرست: نقشههای دیجیتال ممکن است بهروزرسانی نشده باشند یا اطلاعات نادرستی ارائه دهند.
4. خطرات امنیتی و حریم خصوصی: نرم افزارهای جهت یابی گوشی های هوشمند ممکن است دادههای مکانی ما را ذخیره و به اشتراک بگذارند که میتواند تهدیدی برای حریم خصوصی باشد و شاید بعضی ها نتوانند به راحتی این مسئله را بپذیرند.
به یاد داشته باشیم که با اتکا بیش از حد به دستگاه GPS و گوشی های هوشمند باعث میشود مهارتهای ناوبری سنتی فراموش شوند که در مواقع اضطراری میتواند خطرناک باشد.

چگونه با قطب نما کار کنیم؟
استفاده از قطب نما چهار مرحله دارد:
1. بررسی جهت حرکت (Check your heading)
برای این که بفهمیم در چه جهتی حرکت میکنیم:
- قطب نما را روبروی خود می گیریم، طوری که پیکان جهت حرکت به سمت جلو و در مسیر حرکت مان باشد.
- سپس قطب نما را می چرخانیم تا حرف«N (شمال)» با نوک سوزن مغناطیسی (عقربه قطب نما) منطبق شود.
- عددی که روی لبه صفحه گردان روبروی خط شاخص قرار میگیرد، جهت حرکت (Heading) ماست.
2. تنظیم نقشه (Set the map)
برای تطبیق نقشه با چشمانداز اطراف:
- نقشه را روی زمین پهن می کنیم.
- قطب نما را روی آن می گذاریم.
- حالا نقشه و قطب نما را همزمان می چرخانیم تا سوزن (عقربه) قطب نما (شمال مغناطیسی) با خطوط شمال – جنوب نقشه منطبق شود و به بالای نقشه اشاره کند.
- اکنون نقشه ما با محیط واقعی هماهنگ شده است.
وقت بگذاریم و اجزای اطراف خود (کوهها، درهها، جادهها و…) را با ویژگیهای نقشه تطبیق دهیم.

3. زاویه یابی جهت (Take a bearing)
(زاویه یابی جهت با استفاده از قطبنمای پایهای، قطبنمای لنزاتیک و قطبنمای جیبی)
· مبدأ و مقصد را روی نقشه مشخص می کنیم.
· خطی مستقیم بین دو نقطه می کشیم. این خط مسیر فرضی ما خواهد بود.
· قطبنما را روی نقشه طوری قرار می دهیم که لبه آن روی این خط باشد.
در قطب نمای پایه ای: لبه آن را از مبدأ بهسمت مقصد روی خط رسمشده می گذاریم به شکلی که پیکان جهتیابی (Direction of Travel) به سمت مقصد باشد.
در قطب نمای لنزاتیک و جیبی: چون این قطبنماها شفاف نیستند، نمیتوان آنها را مستقیما روی خط مبدأ – مقصد قرار داد. در این حالت باید زاویه بین شمال نقشه و خط را با ابزار یا خطکش جداگانه اندازهگیری کرده و به قطبنما منتقل کنیم.
· حلقه مدرج قطب نما را می چرخانیم تا خطوط شمال – جنوب قطب نما با خطوط شمال – جنوب نقشه همراستا شوند.
- پیکان شمال (N یا علامت قرمز) روی صفحه گرد قطب نما را با شمال نقشه تطبیق می دهیم.
- خطوط موازی راهنما (در Baseplate) باید موازی خطوط شبکه نقشه باشند.
- عدد Bearing را می خوانیم.
- عددی که زیر پیکان جهت (Direction of Travel Arrow) قرار دارد، زاویه جهت یابی یا آزیموت (Azimuth) ماست.
4. دنبال کردن یک جهت (Follow a bearing)
پس از به دست آوردن زاویه جهت:
- قطب نما را از روی نقشه برمی داریم.
- آن را روبروی خود نگه داشته، بهطوری که پیکان جهت حرکت (Direction of Travel Arrow) مستقیما رو به جلو، دور از بدن ما باشد.
- حالا تمام بدن خود (به همراه قطب نما) را می چرخانیم تا نوک قرمز سوزن مغناطیسی دقیقا همراستا و موازی با پیکان ثابت قرمز در درون حلقه قطب نما (Orienting Arrow) قرار بگیرد.
- اکنون میتوانیم در راستای پیکان جهت حرکت، قدم برداریم تا به نقطه مقصد برسیم.
- در مسیر، مرتب زاویه جهت خود را بررسی می کنیم تا از مسیر منحرف نشویم.

انحراف مغناطیسی (Declination)
یافتن شمال واقعی روی یک نقشه آسان است (در بالای نقشه قرار دارد)، اما در بیشتر نقاط جهان، شمال مغناطیسی (جهتی که سوزن قطب نما به آن اشاره میکند) و شمال واقعی (شمال جغرافیایی) با یکدیگر چند درجه اختلاف دارند. این اختلاف را «انحراف مغناطیسی (Declination)» مینامند. از آنجا که موقعیت مان را روی نقشه معمولا با قطب نما تعیین می کنیم. لازم است از اندازه انحراف مغناطیسی مکان مان با شمال جغرافیایی آگاه شویم.
چگونه مقدار انحراف مغناطیسی را پیدا کنیم؟
نقشههای توپوگرافی معمولا مقدار انحراف را نشان میدهند، اما چون این مقدار در طول زمان تغییر میکند، پس باید از نقشه های جدید و به روز استفاده کنیم. همچنین می توانیم با استفاده از قطب نما این اندازه را به دست بیاوریم.
برای محاسبه انحراف مغناطیسی(Declination) با استفاده از قطب نما، باید تفاوت بین شمال مغناطیسی و شمال واقعی (جغرافیایی) را تعیین کنیم. این کار با کمک نقشهای که شمال واقعی را نشان میدهد، و قطب نمایی دقیق انجام میشود.

مراحل اندازهگیری انحراف مغناطیسی:
1. یافتن یک ویژگی مشخص روی زمین
نقطهای قابل تشخیص روی زمین پیدا می کنیم که روی نقشه هم مشخص باشد و در میدان دیدمان باشد. مثلا یک کوه.
2. اندازهگیری آزیموت (Azimuth) مغناطیسی با قطبنما
قطبنما را به سمت آن ویژگی می گیریم. عقربه را ثابت نگهداشته و زاویه بین جهت شمال مغناطیسی و آن ویژگی را می خوانیم. این مقدار را آزیموت (زاویه جهت) مغناطیسی می گویند.
3. محاسبه آزیموت واقعی از روی نقشه
روی نقشه با استفاده از خطوط شمال واقعی و محل خودمان، آزیموت واقعی آن ویژگی را با نقاله یا ابزارهای نقشهخوانی به دست می آوریم.
4. محاسبه انحراف مغناطیسی
حالا:
انحراف مغناطیسی= آزیموت واقعی – آزیموت مغناطیسی
اگر عدد به دست آمده مثبت باشد، یعنی انحراف شرقی است. اگر عدد منفی باشد، یعنی انحراف غربی است.
مثال:
آزیموت مغناطیسی: 70 درجه
آزیموت واقعی (از روی نقشه): 60 درجه
انحراف مغناطیسی 10 = 60 – 70
بنابراین انحراف مغناطیسی 10 درجه شرقی است.
نکته مهم:
انحراف مغناطیسی با گذشت زمان تغییر میکند. برای دقت بالا، همیشه از نقشه یا منابع به روز استفاده کنیم.

در کوهپیما بخوانید: انواع قطب نما
تعیین موقعیت با روش مثلث بندی (Triangulation)
اگر روی یک مسیر مشخص مثل جاده یا مسیر پیادهروی و پاکوب نیستیم، میتوانیم موقعیت خود را با روش مثلث بندی روی نقشه پیدا کنیم. در این روش با استفاده از چند نشانه طبیعی قابلشناسایی و گرفتن Bearing از آنها این کار را انجام می دهیم.
مراحل مثلث بندی:
- سه نشانه قابل مشاهده و مشخص در محیط را انتخاب می کنیم که بتوانیم آنها را روی نقشه نیز بیابیم. این نشانهها باید دست کم حدود ۶۰ درجه با یکدیگر زاویه داشته باشند (زاویه مناسب بین نشانهها دقت را افزایش میدهد).
- جهت هر نشانه را با قطب نما مشخص می کنیم. سپس زاویه جهت (Bearing) را به نقشه منتقل کرده و خط مستقیمی از آن نشانه به سمت خود می کشیم (در خلاف جهت فلش حرکت).
- این کار را برای دو نشانه دیگر نیز تکرار می کنیم.
- محل تلاقی سه خط محل ما را روی نقشه نشان می دهد.
- اگر این خطوط یک مثلث کوچک ایجاد کنند، موقعیت ما در داخل یا نزدیک به آن مثلث است.
- اگر مثلثی که ایجاد شده بسیار بزرگ باشد یا خطوط به طور واضح همگرا نباشند، احتمالا یکی از زاویه های جهت (Bearing) را اشتباه گرفتهایم، پس باید دوباره آن را بررسی و اصلاح کنیم.
نکته مهم:
مثلث بندی یکی از مهمترین مهارتهای ناوبری در طبیعت است، بهویژه در شرایطی که گم شدهایم یا مسیر قابل شناسایی در اطراف مان نیست. تمرین کردن این روش در مناطق امن، اعتماد به نفس ما را برای سفرهای بعدی افزایش میدهد
زمین هستهای فلزی دارد که بخشی بیرونی آن مایع و بخشی مرکزی اش جامد است. باور بر این است که حرکت هسته بیرونی زمین باعث تولید میدان مغناطیسی زمین میشود. مانند همه میدانهای مغناطیسی، زمین نیز دو قطب مغناطیسی دارد: شمال و جنوب. این قطبهای مغناطیسی کمی با محور چرخش زمین که مبنای قطبهای جغرافیایی است متفاوتند، اما آنقدر به هم نزدیک هستند که قطب نما بتواند به عنوان ابزاری ارزشمند در ناوبری استفاده شود، به ویژه زمانی که تنظیماتی برای این اختلاف به نام «انحراف مغناطیسی (declination)» اعمال شود. قطبنما با شناسایی و واکنش به میدان مغناطیسی طبیعی زمین کار میکند.
هسته زمین یک آهنربای بسیار بزرگ ولی ضعیف است، در حالی که قطب نمای ما یک آهنربای کوچک ولی نسبتا قوی است. بنابراین هنگام استفاده عقربه قطب نما به قطب شمال مغناطیسی زمین اشاره میکند که با گذر زمان تغییر میکند و به قطب شمال جغرافیایی نزدیک است. همین نزدیکی قطبهای مغناطیسی و جغرافیایی باعث می شود قطبنما وسیله ای کارآمد در پیدا کردن جهت ها باشد.
بسیار ساده است! اگر عقربه قطب نمای ما، زمانی که جهت ها را میدانیم، شمال را به درستی نشان بدهد، مطمئن می شویم که درست کار می کند.
اگر قطب نما را در قطب شمال جغرافیایی نگه داریم، عقربه آن قطب شمال مغناطیسی زمین را نشان می دهد. اگر آن را در قطب شمال مغناطیسی در دست بگیریم، ممکن است عقربه قطب نما به شکلی نامنظم بچرخد و تا زمانی که اصطکاک آن را متوقف نکند به چرخش ادامه خواهد داد. نکته جالب این است که اگر قطب نمایی که به صورت افقی قرار گرفته در قطب شمال مغناطیسی کج شود، عقربه به سمت پایین (زمین)، یعنی به سمت قطب مغناطیسی، اشاره خواهد کرد.
نزدیکی به یک آهنربای قوی میتواند قطبش قطب نما را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین نزدیکی اشیا فلزی بزرگ یا خطوط برق می تواند باعث اختلال موقتی در کار قطب نما شود.
بله، اگر قطب نمای ما قطبش خود را از دست داد، میتوان آن را با قرار دادن روی یک سطح صاف و تنظیم یک آهنربای قوی روی عقربه تعمیر کرد. قطب جنوب آهنربا باید دقیقا روی مرکز عقربه قرار داده شود و سپس به آرامی به سمت انتهای عقربه که به سمت شمال است کشیده شود (هرچند بهتر است برای تعمیر آن به افراد خبره مراجعه کنیم).
معمولا کپسول قطب نما از روغن، نفت سفید یا الکل اتیلیک پر می شود.
در حال حاضر، ستاره قطبی (Polaris) تقریبا با شمال حقیقی همراستاست. اما این همراستایی کامل نیست چون محور چرخش زمین دقیقا به سمت این ستاره اشاره نمیکند، هرچند میزان انحراف آن برای بیشتر اهداف ناوبری اهمیتی ندارد. پیش بینی می شود در آینده، پولاریس دیگر همراستا با محور چرخش زمین نخواهد بود و انحرافی رخ خواهد داد.
هر چند قطب نمای پایه بهطور کلی به عنوان قابل اعتمادترین و کاربرپسندترین گزینه برای کوهنوردان شناخته میشود، اما بهترین گزینه برای کوهنوردن قطب نمای نظامی (قطب نمای لنزاتیک) است.
بله، قطب نمای GPS میتواند در مناطقی بدون سرویس تلفن همراه نیز کار کند، اما به سیگنالهای ماهوارهای وابسته است. مهمترین نکته آن است که مطمئن شوید دستگاه شما باتری کافی دارد.
قطب نما را از میدانهای مغناطیسی قوی دور نگه دارید، مراقب باشید به زمین نیافتد و آن را در یک پوشش محافظ نگهداری کنید تا عمر آن طولانیتر شود.
قطب نماهای پرشده با مایع معمولا پایدارتر هستند و کمتر تحت تأثیر اختلالات خارجی قرار میگیرند، که همین مزیت آنها را برای ناوبری دقیقتر ترجیحپذیر میکند.
اگرچه میتوان در محیطهای شهری از قطب نما استفاده کرد، اما باید مراقب سازههای فلزی و دستگاههای الکترونیکی نزدیک بود، زیرا ممکن است خوانشهای مغناطیسی را مختل کنند.