گوشی های همراه عادتی آزاردهنده دارند! درست زمانی خاموش میشوند که بیشترین نیاز را به آنها داریم. پس شاید بد نباشد، چاره ای بیاندیشیم و کاری کنیم تا این وسیله فقط بار اضافه نباشد!
ما کفشهای کوه خود را به پا می کنیم و راهی کوهستان میشویم تا از تکنولوژی فاصله بگیریم، اما واقعیت این است که این روزها کمتر کسی بدون گوشی به طبیعت میرود. چه برای احساس امنیت در یک پیادهروی انفرادی و چه برای ساخت یک ویدئوی سرگرمکننده برای شبکه های اجتماعی، احتمالا گوشی همیشه همراه مان است. بدترین حس هم وقتی است که در میانه راه، شارژ گوشی کم شود.
با توجه به کارکردهای مختلف این دستگاه همراه داشتن آن برای امنیت و لذت بردن از طبیعت گردی لازم به نظر می رسد. از سوی دیگر شاید بارها دیده و یا شنیده باشیم که یک تماس از دل کوهستان جان افرادی را نجات داده است. پس لازم است هنگام برنامه ریزی به فکر حفظ شارژ گوشی در کوهنوردی بعدی مان باشیم.

گوشی را کامل شارژ کنیم.
بدترین اشتباه این است که با باتری نیمهپر از خانه بیرون برویم. زیرا پس از گرفتن چند عکس یا چند بار بررسی مسیر از روی نقشه گوشی، ناگهان میبینیم شارژ باتری به ۳ درصد رسیده و ما هنوز راه زیادی در پیش داریم. پس لازم است همیشه پیش از حرکت، گوشی را صد درصد شارژ کنیم.
حالت پرواز را روشن کنیم.
خیلیها توصیه میکنند برنامهها را ببندید یا نور صفحه را کم کنید. خب، رعایت این نکات خوب است، اما بهترین راه برای صرفهجویی در مصرف باتری، حالت پرواز است. زیرا از یک سو وقتی آنتن نداریم، گوشی دائما به دنبال سیگنال می گردد و همین باتری زیادی مصرف می کند. از سوی دیگر، در این حالت همچنان میتوانیم عکس بگیریم و از نقشههای آفلاین GPS نیز استفاده کنیم. هر وقت هم نیاز باشد، میتوانیم سریعا حالت پرواز را خاموش کنیم.
اگر فراموش میکنیم، بهتر است حالت ذخیره انرژی گوشی را همان ابتدای حرکت فعال کنیم تا از باتری بیشترین بهره را ببریم.
شارژر همراه (پاوربانک) داشته باشیم.
اگر قرار است روی گوشی بهعنوان وسیلهای برای مواقع اضطراری حساب کنیم، منطقی نیست هیچ راهی برای شارژ مجدد آن نداشته باشیم. پاوربانکها این روزها بسیار سبک و کوچک شدهاند و ارزششان وقتی مشخص میشود که مسیرمان طولانیتر از برنامهریزی اولیه شود.
وسایلی ببریم که پاوربانک هم باشند.
امروزه برخی وسیله ها چندکاره اند و شاید همراه داشتن و استفاده از آن ها گزینه خوبی باشد. مثلا بعضی از چراغ ها را هم در چادر بهعنوان روشنایی می توان استفاده کرد و هم گوشی را با آن ها شارژ کرد. برخی از آن ها هم حالت نور آبی دارند که کممصرف است و برای پیدا کردن وسایل در چادر بدون آزار دادن همچادری عالی است.

گوشی را خاموش کنیم.
برای حفظ شارژ گوشی، اگر از آن هیچ استفاده ای نمی کنیم (حتی برای مسیریابی و عکاسی)، شاید بد نباشد که آن را خاموش کنیم. این کار بیشترین صرفهجویی در مصرف باتری را بههمراه دارد و هر وقت لازم شد می توانیم دوباره روشنش کنیم. به این ترتیب شارژ آن تقریبا دستنخورده باقی می ماند.
این مقاله را از دست ندهید: بهترین اپلیکیشن های هواشناسی
نقشهها را دانلود کنیم.
اگر از اپلیکیشنهای مسیریابی استفاده میکنیم، پیش از حرکت نقشهها را دانلود کنیم تا بتوانیم آنها را بهصورت آفلاین و در حالت پرواز گوشی هم استفاده کنیم. این کار هم باتری کمتری مصرف میکند و هم مطمئن میشویم نقشه مورد نیازمان از قبل در دسترس است.
گوشی را از دمای شدید محافظت کنیم.
- باتریها در دمای خیلی پایین یا خیلی بالا زودتر خالی میشوند.
- برای حفظ شارژ گوشی در زمستان، گوشی و حتی چراغپیشانی را داخل کیسهخواب بگذاریم (بعضی کیسهها جیب مخصوص دارند)، یا در جیب داخلی لباس، نزدیک بدن، تا با حرارت بدن مان گرم بمانند.
- در تابستان هم وسایل را در معرض آفتاب مستقیم نگذاریم، چون گرمای زیاد هم عمر باتری را کوتاه میکند.
گوشی را بهروزرسانی کنیم.
بهروزرسانی سیستمعامل واقعا به بهبود عمر باتری کمک میکند. همچنین در سیستم عامل اندروید قابلیتی به نام باتری تطبیقی(Adaptive Battery) وجود دارد که عادتهای ما را یاد میگیرد و مصرف باتری را برای برنامههای پرکاربرد اولویتبندی میکند.
سرویس مکانیابی را خاموش کنیم.
فعال بودن مداوم مکان یاب گوشی (Location) یکی از بزرگترین عوامل مصرف شارژ است. اگر تلفن همراه خود را روشن نگه می داریم بهتر است این امکان را فقط برای اپهای ضروری فعال نگه داریم.

از ساعت مچی استفاده کنیم.
یکی از دلایلی که مدام گوشی را از جیب بیرون میآوریم، نگاه کردن به ساعت است. هر بار هم احتمال دارد ناخودآگاه مشغول اسکرول شویم! و باتری بیشتری مصرف کنیم. با یک ساعت مچی ساده یا حتی بهتر از آن، ساعت GPS، میتوانیم هم، زمان را بدانیم و هم اعلانها را کنترل کنیم بدون اینکه از گوشی زیاد استفاده کنیم.
چراغپیشانی همراه داشته باشیم.
همه ما از لزوم همراه داشتن چراغپیشانی(هدلامپ) در برنامه ها آگاهیم. چنانچه هنگام بازگشت به تاریکی بربخوریم و هدلامپ همراه نداشته باشیم استفاده از چراغقوه گوشی سریعا باقیمانده شارژ باتری را میبلعد. پس با یک برنامه ریزی درست و به همراه داشتن تجهیزات لازم، امنیت خود را تضمین کنیم.
این مقاله را از دست ندهید: کاربرد هوش مصنوعی در کوهنوردی
چراغپیشانی را روی حالت نور قرمز بگذاریم.
بیشتر مواقع در کمپ نیازی به نور خیلی زیاد نداریم؛ فقط کمی روشنایی برای غذا خوردن یا رفتن به سرویس بهداشتی کافی است. اگر چراغپیشانی ما حالت نور قرمز دارد که هم باتری کمتری مصرف میکند و هم چشمها را آزار نمیدهد، بهتر است از آن استفاده کنیم.
از انرژی خورشیدی(پنل خورشیدی) استفاده کنیم .
چنانچه برای مان مقدور باشد و بتوانیم یک پنل خورشیدی تاشو و کوچک همراه خود ببریم، خیال خود را از هر نظر راحت کرده ایم. با این وسیله با خیالی جمع و به آسانی می توانیم از امکانات گوشی خود بهره کامل ببریم و سپس آن را به راحتی شارژ کنیم.