شاید مهم ترین قله های تهران بر روی آبپخشان توچال باشد، اما کوه های دیگری نیز در منطقه هستند که کوهنوردان و علاقه مندان به طبیعت را به سوی خود می کشاند. یکی از شناخته شده ترین آن ها قله پلنگ چال است.
مسیرهای صعود به قله پلنگ چال
سه مسیر برای صعود به قله پلنگ چال وجود دارد:
- دره اوین-درکه، پناهگاه پلنگ چال، بند اسپی او، قله هرک راه، قله پلنگ چال.
- سعادت آباد، شهرک بام تهران، قله های چین کلاغ، دوشاخ ها، سیاه سنگ، هرک راه، پلنگ چال.
- بخش کن، روستای امام زاده داوود، قله پلنگ چال.
در این نوشته با «راهنمای صعود به قله پلنگ چال» از امام زاده داوود آشنا می شویم.
روستای امام زاده داوود
این روستا در بخش کن و در فاصله 28.5 کیلومتری از میدان اول محله شهران قرار دارد. مسیر رسیدن به این روستا به شرح زیر است:
میدان اول شهران، بلوار کوهسار، جاده سولقان، سولقان، جاده امام زاده داوود، روستای امام زاده داوود.
جاده و مسیر این روستا بسیار سرراست است. همچنین در طول راه تابلوهای نشان دهنده مسیر ما را به طرف آن راهنمایی می کنند.
در نزدیکی ورودی روستا پارکینگ بزرگی برای زائران که در روزهای تعطیل بسیار زیادند آماده شده است که می توانیم ماشین مان را آنجا پارک کنیم. اگر صبح زود و در خلوتی به آنجا برسیم، حتی می توانیم خودرو خود را داخل روستا هم ببریم. در هر صورت مشکلی برای جای پارک نخواهیم داشت. در ورودی روستا نیز اتاقک نگهبانی هست که اگر ماشین مان را داخل ببریم، هنگام خروج عوارض می گیرد.
در کوهپیما بخوانید: راهنمای صود به قله توچال
مسیر صعود به قله پلنگ چال
نخست باید بدانیم که این مسیر کوتاه ترین و آسان ترین راه صعود به قله پلنگ چال است و این که روستا در ارتفاع 2600 متری از سطح دریا قرار دارد و همان طور که گفته شد بلندای قله پلنگ چال 3520 متر است. بنابراین ما بیش از 920 متر ارتفاع می گیریم.
خب…..پس از پارک کردن ماشین ها، دیگر باید کوهپیمایی را آغاز کنیم. پس از رد شدن از کنار امام زاده و بازارچه، از روی یک پل عبور می کنیم و در کنار رودخانه و پس از طی کردن 500 متر از روستا بیرون می رویم. کمی جلوتر باید از پلی دیگر نیز رد می شویم. چند صد متر که پیش برویم به شهربازی روستا می رسیم (البته ما در این سو و شهربازی در سوی دیگر رودخانه است).
نکته مهم این مسیر آن است که پاکوب تا قله کاملا مشخص است. دیگر آن که این مسیر برای صعود به پلنگ چال در فصل زمستان به هیچ وجه مناسب نیست.
به راه مان ادامه می دهیم. در طول مسیر ممکن است یکی، دو بار ناچار شویم از روی رودخانه رد شویم، هرچند شاید آب آن کم باشد، اما بهتر است این کار را با احتیاط انجام دهیم. همچنین باید بدانیم که در دو طرف دره (رودخانه) پاکوب دیده می شود که ممکن است، بعضی ها از راه سمت راست و عده ای هم از راه سمت چپ رودخانه بروند. در نهایت و در پایان دره ما باید در سمت راست رودخانه باشیم. البته خوب است بدانیم که پاکوب سمت راست قوی تر است.
پس از سیل سال 1400 که متاسفانه خسارت های زیادی به اهالی زد، بعضی از قسمت های مسیر قله پلنگ چال نیز خراب شد، اما بر اثر رفت و آمد زیاد مسیرهای جایگزین شکل گرفت.
با طی کردن 2.7 کیلومتر از آغاز پیاده روی به انتهای دره می رسیم. جایی که دو آبشار کوچک و زیبا خودنمایی می کنند. به یاد داشته باشیم که مسیر تا کنار آبشار سمت راست ادامه دارد. از این نقطه شیب راه که مسیری پر زیگزاگ است آغاز می شود. شاید به نظر برسد که سربالایی تندی در پیش داریم، اما زیگزاگ های مسیر به شکلی بسیار درست شیب مسیر را گرفته اند. پس از پایان این بخش از مسیر به گردنه «اشتر گردن» می رسیم. از آغاز پیاده روی تا این جا نزدیک به 6 کیلومتر آمده ایم. بر روی گردنه میله ای دیده می شود که بر روی آن تابلوهایی ما را به مقصدهای مختلف راهنمایی می کنند. البته میله کج و نوشته ها ناخوانا هستند. بنابراین نباید به جهت های آن اعتنا کرد!
بر روی گردنه، قله پلنگ چال در سمت راست، مسیر قله شاه نشین در سمت چپ و دکل های تله کابین توچال روبرو مان در دور دست دیده می شوند. 500 متر دیگر در پیش داریم، پس به راه مان ادامه می دهیم. بخش پایانی مسیر بر روی یال است و هم چنان پاکوبی مشخص دارد.
قله پلنگ چال
پس از یک کوهپیمایی لذت بخش بر روی قله پلنگ چال ایستاده ایم. در شمال آبپخشان توچال (از قله بازارک تا شاه نشین)، در جنوب یال چین کلاغ تا جایی که ما ایستاده ایم و در گستره ای زیاد شهر تهران، در پایین دست جنوب شرقی پناه گاه پلنگ چال، در غرب قله های پهنه سار، کرکوه، پشت بند، ناز و کاهار دیده می شوند.
همان طور که پیشتر گفته شد این مسیر آسان ترین راه صعود به قله پلنگ چال است، اما این نباید باعث شود که آن را دست کم گرفته و نکات ایمنی را فراموش کنیم. همچنین اگر نخستین بار است که این مسیر را تجربه می کنیم بهتر است با کسی که با منطقه آشناست صعود کنیم.
