قله جارو از کوه های تنهای دشت جنوبی استان البرز است که در نزدیکی روستای جارو از توابع شهرستان اشتهارد واقع شده است. این قله به دلیل چشم انداز بسیار زیبایی و همچنین مسیر کوتاه و آسانش از کوه های مورد علاقه کوهنورداد استان البرز است. در این فرصت به «راهنمای صعود به کوه جارو» می پردازیم.
روستای جارو
مبدا صعود به قله جارو، روستای جارو است. این روستا در فاصله 19.5 کیلومتری از شهرستان اشتهارد و 50 کیلومتری از اتوبان کرج-تهران (خروجی محمدشهر) قرار دارد.
برای رسیدن به این روستا از اتوبان کرج، ابتدا باید وارد جاده محمدشهر شده، پس از گذشتن از شهرهای محمدشهر و ماهدشت به طرف بزرگراه اشتهارد و بویین زهرا برویم. پس از طی کردن نزدیک به 22 کیلومتر در این بزرگراه باید از دوربرگردان به سمت دیگر برویم. در کنار این دوربرگردان و در وسط بخش خاکی جاده، نمازخانه ای هست که گنبدی طلایی دارد و نشانه خوبی برای تغییر مسیر است. پی از ورود به لاین مخالف و طی کردن کمتر از 500 متر وارد جاده روستا می شویم ( اولین خروجی پس از دوربرگردان). بخش پایانی مسیر تقریبا 4.5 کیلومتر است.
چنانچه از سمت اشتهارد به سمت روستای جارو می ریم، کافی است حواسمان به تابلو روستا در کنار جاده باشد.
مسیرهای صعود به کوه جارو
سه راه مشخص برای صعود به این قله وجود دارد. یکی از جنوب شرقی و دوتای دیگر از جنوب که بخشی از مسیرشان مشترک است. بهترین گزینه برای رفت و برگشت، صعود از یکی و فرود از دیگری است. بیشتر کوهپیماها از مسیر جنوب شرق صعود می کنند و از مسیر جنوبی فرود می آیند.
مسیر جنوب شرقی کوه جارو
پس از ورود به روستا و طی کردن 300 متر به یک سه راهی می رسیم، وارد خیابان دست چپی می شویم، آن را ادامه داده تا به کوچه بهاران برسیم (از سه راهی تا اینجا 250 متر است). در این کوچه ماشین را پارک می کنیم و آماده پیمایش راه می شویم.
در انتهای کوچه وارد جاده خاکی دست چپ می شویم. در این جاده چند راه فرعی هست که باید حواسمان باشد وارد آن ها نشویم. پس از 600 متر پیاده روی به باغ های روستا می رسیم که در فصل بهار بسیار زیبا هستند. در بعضی از این باغ ها خانه و کلبه نیز ساخته شده است. جاده خاکی را ادامه می دهیم. باغ ها و خانه های روستایی دیگری نیز کمی جلوتر دیده می شوند. پس از پایان باغ ها، محوطه بازی هست که چند دهانه کاریز (قنات) در آن وجود دارد. از این جا به بعد جاده تمام می شود و راه، پاکوب است. پس از طی کردن نزدیک به 700 متر از آخرین باغ به جایی می رسیم که یک یال کوچک روبروی ماست و دو دره در طرفینش. راه ما دره دست چپی است. در این دره پس از پیمودن 500 متر، که پایان دره نیز هست، باید از بخش خاکی کوه در سمت راست که در بعضی جاها پاکوبش کمی نامشخص است، بالا برویم. این سربالایی که تقریبا 400 متر است، تنها شیب تند مسیر است. حالا دیگر بر روی یال اصلی هستیم و باید به سمت راست برویم. تا قله تنها 700 متر مانده است.
مسیر جنوبی کوه جارو
برای رسیدن به محل آغاز پیمایش از این مسیر، وقتی به سه راهی که در بالا گفته شد، رسیدیم، باید خیابان دست راست را تا انتها برویم. بعضی از کوهپیماها در آخر روستا ماشین شان را پارک می کنند و بعضی ها هم جاده خاکی را ادامه داده و هر جا که دلشان خواست پارک می کنند!!
به هر حال این جاده خاکی که وارد دره می شود، آغاز پیاده روی ماست. دره را تا انتها می رویم. پاکوب کاملا مشخص است. پس از پایان دره، بخشی از راه، سنگی است. اما جای نگرانی نیست. تنها باید پاکوب را ادامه دهیم. پس از پیمودن نزدیک به 1700 متر به جایی می رسیم که همچون مسیر پیشین دو دره روبروی ما هست. برخلاف راه جنوب شرقی، از هر دو دره می توان صعود را ادامه داد. در دره دست چپ، 400 متر مسیر شنی است تا به یک گردنه کوچک برسیم. از آنجا به بعد شیب اصلی این مسیر آغاز می شود. این سربالایی تقریبا 800 متر است. از آنجا که قسمتی از این مسیر صخره ای است و پاکوبش کمی ناپیدا، بهتر است بدون راهنما از این راه نرویم (چه در صعود و چه فرود).
به دوراهی بازگردیم. اکنون می خواهیم راه دست راستی را نیز تجربه کنیم. این دره را نیز باید تا انتها برویم که تقریبا 600 متر است. در آخر با یک شیب ملایم به یال اصلی کوه می رسیم و کافی است از پاکوبی که در سمت چپ دیده می شود، برویم تا پس از 1.2 کیلومتر به قله برسیم.
با توجه به اعدادی که در بالا گفته شد، مسافت رفت و برگشت به این قله از روستای جارو، از هر مسیری که انتخاب کنیم کمتر از 8 کیلومتر است.
پیشنهاد کوهپیما: راهنمای صعود به قله کهار
قله جارو
از هر راهی که آمده باشیم اکنون روی قله ایستاده ایم. در سمت شمال رشته کوه البرز خودنمایی می کند. «آبپخشان کاهار» به طور کامل در دیدرسمان است. قله های شاه البرز، علم کوه، آزادکوه و حتی دماوند درصورت پاک بودن هوا در دوردست ها دیده می شوند. در سمت جنوب درست پای کوه جارو در بهار دشت شقایق، بسیار دیدنی و جذاب است و دشت بی انتهای استان مرکزی که در هر فصلی زیباست.
شهرهای تهران، کرج، اشتهارد، آبیک، فردیس، ماهدشت، محمدشهر و روستاهای اطراف این شهرها نیز در چشم انداز کوه جارو هستند.
«به یاد داشته باشیم که هیچ راهنما و گزارش برنامه ای جایگزین بلد راه نخواهد شد.»
