راهنمای صعود به قله خلنو

مسیر قله خلنو

خیابان ورزا را تا پایان می رویم و از روستا خارج می شویم. در همین ابتدا باید بدانیم که پاکوب تا قله کاملا مشخص است. پس جای نگرانی نیست. کمی که از روستا دور شدیم به لوله آب مخزن روستا می رسیم که از چشمه های بالادست تغذیه می شود و شاخه ای از آن را رها کرده اند تا شاید کام تشنگان را تر کند و اندوه دلی را بشوید. اگر بطری ها  و کمل بک مان خالی است، این جا فرصت خوبی است که آن ها را پر کنیم. دیگر باید راه بیافتیم.

اگر از روستا حساب کنیم، با طی کردن نزدیک به 1 کیلومتر به تنگه ای بسیار زیبا می رسیم. این جا باید به آن سوی رود برویم. معمولا آب رودخانه به حدی است که به راحتی می توان از آن رد شد، یا از روی پل های چوبی کوچک یا پریدن از روی سنگ ها و یا با کفش ها را کندن و آب زدن. یادآوری این نکته ضروری است: تنها همین یک بار از روی رود رد می شویم. مسیر قله خلنو را در کنار رود با آرامش و سکوت ادامه می دهیم. نشانه و ایستگاه بعدی ما «چشمه تلخ آب» است که در فاصله 4 کیلومتری از لالون قرار دارد. از تنگه تا چشمه تلخ آب چند چشمه هست که نوشیدن آب آن ها نیز خالی از لطف نیست.

اما…چشمه تلخ آب، همان طور که از نامش پیداست، مناسب نوشیدن نیست. پس بهتر است حتی امتحان هم نکینم. املاح این چشمه به حدی است که سنگ ها و زمین اطراف را رنگین کرده است. با این حال جای مناسبی برای کمی دم زدن و استراحت است.

باید راه را ادامه دهیم. تا آبشار لالون (لالان) نزدیک به 1.5 کیلومتر دیگر در پیش داریم. یکی از جذاب ترین نکته های این مسیر تعداد چشمه های آن است، به ویژه در فصل بهار. در این فصل از زمین و زمان چشمه بیرون می زند و یک چشم انداز باورنکردنی پدید می آورد. در شیب کوه ها و تپه ها در کنار رگه های آب علف و چمن می روید ودیدن آن ها باعث می شود خستگی راه را حس نکنیم.