پیاده روی، کوله گردی، سنگ نوردی، کوهنوردی و اساسا هر فعالیتی که در طبیعت انجام می شود نیاز به چند وسیله اولیه دارد، کوله پشتی یکی از آن هاست. برای تهیه آن، شاید آسان ترین راه این است که به فروشگاه های لوازم کوهنوردی برویم و کوله ای را با راهنمایی فروشنده بخریم و لوازممان را در آن بگذاریم و از خانه بیرون بزنیم. از طرف دیگر می توانیم پیش از خرید کمی بررسی کنیم ببینیم نیاز ما چیست، چه نوع برنامه ای برای خود در نظر گرفته ایم و در فروشگاه به چه نکاتی باید توجه کنیم. سپس با دانش و آرامش بیشتر کوله دلخواه خود را انتخاب کنیم و پیش از برنامه آن را برای خودمان تنظیم کنیم. یک کوله پشتی که به درستی اندازه گیری و انتخاب شده باشد، در مسیرهای کوهپیمایی، صعودها و فرودهای پرشیب یا دشت های مرتفع، به ما راحتی و آرامش و آزادی حرکت می دهد. این مقاله، راهنمای تنظیم کوله پشتی است که برای آشنایی بیشتر با سازوکار آن نوشته شده است.
چگونه طول پشت خود را اندازه بگیریم؟
انتخاب کوله پشتی مناسب فقط در توجه به ظرفیت آن نیست. هر چه کوله پشتی بزرگتر باشد، داشتن یک سیستم پشتی قابل تنظیم مهم تر می شود. سیستم پشتی با بندهای شانه ای آناتومیک که دور شانه پیچیده می‌شود، راحتی حمل بیشتری دارد و به ما امکان حرکت های بیشتری می دهد، به همین دلیل طول پشت کوله اهمیت ویژه ای دارد. اما اندازه پشت ما و کوله باید یکسان باشد، پس نخست باید اندازه پشتمان را بدانیم.
برای این کار به یک متر نیاز داریم. می‌توانیم طول پشت خود را با اندازه‌گیری از مهره گردنی C7 (برآمدگی استخوانی در پشت گردن) تا مهره کمری L3 (کمربندی را روی بالای استخوان لگن ببندیم. این ناحیه هم سطح با مهره کمری L3 است) به دست آوریم.
انتخاب کوله پشتی
اکنون باید نوع و سطح برنامه های خود را مشخص کنیم. سنگ نوردی، کوهنوردی، طبیعت گردی و یا… همچنین مدت زمان برنامه ای که می خواهیم اجرا کنیم. این عوامل نوع و اندازه کوله پشتی ما را مشخص می کند.
تنظیم اندازه طول پشت کوله پشتی
سیستم های تنظیم کوله پشتی معمولا بر اساس یک اندازه گیری استاندارد ساخته می شوند. به عبارت دیگر:
کوله پشتی هایی که با سیستم پشتی قابل تنظیم ساخته می شوند متناسب با انواع بدن ها می باشند. از سوی دیگر کوله هایی با اندازه ثابت، استانداردی برای طول پشت دارند (که ممکن است در برندهای مختلف کمی متفاوت باشد). این امر به ما امکان می دهد تا اندازه مناسب کوله پشتی را بر اساس اندازه‌گیری های خود و برندهای مختلف انتخاب کنیم.
اندازه کردن کوله پشتی
بالاخره پس از بررسی های زیاد کوله پشتی خود را خریدیم. اکنون زمان آن رسیده که آن را برای سفر بعدی آماده کنیم.
نخست باید بدانیم کوله پشتی ما از چهار بند تشکیل شده است:
با کوهپیما همراه باشید: راهنمای خرید باتوم کوهنوردی
1. کمربند لگن (Hip belt)
برای بستن محکم دور باسن طراحی شده است. اشتباهی که بسیاری آن را انجام می دهند این است که وزن کوله پشتی را روی شانه های خود می گذارند و از بند لگن برای ثبات استفاده می کنند. در واقع، برعکس عمل می کنند.
باسن باید وزن کوله ما را تحمل کند و بندهای شانه به آن ثبات بدهد. پس هنگام تنظیم کوله روی پشتمان نخست باید کمربند لگن را ببندیم و سپس بند شانه ها را.
2. بندهای شانه (Shoulder straps)
این بندها به گونه ای طراحی شده اند که بدون محدود کردن حرکت یا جریان خون، به خوبی روی شانه ها و قسمت جلوی بالاتنه ما قرار بگیرند. آنها باید فرم طبیعی بدن ما را حفظ کنند و به اندازه ای محکم باشند که از تکان خوردن کوله پشتی در حین حرکت جلوگیری کنند و در عین حال به اندازه ای شل باشند که از آزادی تحرک ما کم نکنند.
3. بند سینه (Chest strap)
یا بند جناغ سینه، برای جلوگیری از سر خوردن بندهای شانه از روی بازوها طراحی شده است. این امر به ویژه در هنگام پوشیدن لباس های نرم تر که اصطکاک زیادی برای نگه داشتن بندهای شانه در جای خود ندارند، مفید است. بند سینه باید به اندازه ای سفت شود که به این هدف برسیم، اما نباید تنفس یا دامنه حرکت قفسه سینه ما را محدود کند.
4. بندهای بالابرنده بار (Load lifter straps)
بندهای کوچکي هستند که بالای بندهای شانه را به قسمت بالایی کوله پشتی وصل می کنند. اگر بندها را شل کنیم، قسمت بالای کوله پشتی از بدن ما دور می شود و اگر آنها را سفت کنیم، این قسمت به بدن ما نزدیک می شود.
این کار به نزدیک شدن مرکز وزن کوله پشتی به بدن کمک می کند و هنگامی که وزن قسمت بالای کوله زیاد است می تواند مفید باشد.
خواندنی های کوهپیما: انواع کفش کوهنوردی
تنظیم کوله پشتی
برای داشتن یک کوله پشتی راحت، باید هر چهار قسمت را تنظیم کنیم. برای این کار باید:
۱.کوله پشتی را با همان وزنی که در سفر انتظار داریم، پر کنیم. به این ترتیب، مطمئن می‌شویم که کوله پشتی ما با بار تنظیم شده است و در مسیر از این نظر مشکلی نخواهیم داشت.
۲. با استفاده از مکانیزم تعبیه شده، طول پشت را تنظیم کنیم. کوله پشتی را از پایه تا وسط بندهای شانه اندازه بگیریم، باید تقریبا با طول پشت ما هم اندازه باشد. با این حال، بهتر است مقداری تلورانس را در نظر بگیریم.
۳. تمام بندهایی که در بالا نام برده شده را شل کنیم و کوله پشتی را روی شانه های خود بگذاریم.
۴. با کمربند لگن شروع کنیم، آن را طوری محکم کنیم که بالای کمربند حدود ۱ اینچ (۲.۵ سانتی متر) بالاتر از استخوان لگن قرار بگیرد.
۵. سپس آن بکشیم، تا زمانی که احساس کنیم وزن کوله پشتی روی باسن ما قرار گرفته است. اندازه آن باید محکم باشد اما نه خیلی تنگ و به اندازه کافی از تمام وزن کوله پشتی بدون سر خوردن به پایین حمایت کند.
۶. حالا تسمه های روی بندهای شانه را بکشیم تا کوله پشتی را به سمت بالا کشیده، به پشتمان نزدیک کند. بندهای شانه باید به اندازه ای سفت باشند که کوله پشتی را بدون هیچ حرکتی در جای خود نگه دارند، اما نباید حرکت ما را محدود کنند.
۷. بندهای بالابرنده بار را به آرامی تنظیم کنیم تا وزن کوله پشتی به پشت ما منتقل شود. پیش از اینکه احساس کنیم وزن از باسن ما بلند می شود، کشیدن را متوقف کنیم. این ویژگی به ویژه هنگامی که بارمان سنگین است و می خواهیم مقداری از وزن را به مرکز تعادل خود وارد کنیم، مفید خواهد بود.
۸. در نهایت، بند سینه را وصل کرده و به آرامی آن را به سمت داخل بکشیم.
دیگر کوله کاملا برای ما تنظیم شده است و می توانیم با خیال راحت آماده سفر شویم.
