هیچ چیز به اندازه یک شب آرام در دل طبیعت در زیر آسمان پرستاره لذت بخش نیست. برای داشتن یک کمپینگ خاطرهانگیز، برپایی صحیح چادر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله، با هم گام به گام چادر زدن به صورت ایمن و استوار را مرور می کنیم.
انتخاب چادر مناسب
پیش از آن که با اصول و شیوه چادر زدن در طبیعت و کوهستان آشنا شویم، باید به چند نکته مهم درباره انتخاب آن اشاره کنیم. با وجود تنوع گسترده چادرها در بازار، انتخاب چادر مناسب برای نیازهای کمپینگ ما بسیار مهم است. عوامل زیر را برای انتخاب چادر در هر برنامه در نظر داشته باشیم:
- ظرفیت: تعداد افرادی که در چادر میخوابند را تعیین کنیم و چادری را انتخاب کنیم که فضای کافی و راحتی را برای ما فراهم کند.
- محافظت در برابر آب و هوا: شرایط آب و هوایی مورد انتظار را ارزیابی کنیم و چادری را همراه داشته باشیم که دارای ویژگی های ضد آب، تهویه و عایق مناسب باشد.
- سهولت برپایی: اگر تازه کار هستیم یا ترجیح میدهیم تجربهای بدون دردسر داشته باشیم، چادری را در نظر بگیریم که دارای فرآیند برپایی ساده و آسان باشد.
- اندازه و وزن چادر: بر اساس توانایی و ظرفیت کوله پشتی مان، چادری انتخاب کنیم که ما را به دردسر نیاندازد.
مراحل برپا کردن چادر
نخست باید بدانیم که برپایی چادر چهار مرحله دارد:
- پیش از سفر چند بار چادر را برپا و جمع کنیم تا با اجزا و نحوه سرهم کردنشان آشنا شویم.
- هنگام چادر زدن، به دنبال زمینی هموار و بدون شیب باشیم. جایی که احتمال سیل و رانش زمین و سقوط سنگ و چیزهای دیگر بر روی آن کم باشد.
- مراحل چادر زدن را با دقت و صحیح انجام دهیم.
- چادر را با استفاده از میخ ها و طناب ها به درستی مهار کنیم.
پیش از سفر
پیش از این که به دل طبیعت بزنیم، بهتر است چادرمان را در خانه چندبار برپا کنیم. خانه محیطی آرام و بدون استرس است که میتوانیم با خیال راحت با همه اجزای چادر آشنا شویم. این تمرین ما را برای کمپ زدن در طبیعت آماده می کند. هیچکس دوست ندارد بعد از یک روز طولانی پیادهروی و خستگی، زیر بارش باران و در تاریکی، به جان چادر بیفتد!
همچنین بهتر است پیش از سر و کله زدن با چادر، دستورالعملهای آن را با دقت بخوانیم. این کار به ما کمک میکند تا با تمام قطعات و مراحل برپاکردن چادر آشنا شویم و از سوی دیگر در طبیعت نه به آن آسیب بزنیم و نه سردرگم شویم.
شاید بد نباشد نسخه ای از دستورالعمل را در سفر همراه داشته باشیم. فراموش نکنیم، در خانه قطعات چادر را وارسی کنیم و اگر کمبودی بود، حتما قطعه را تعمیر و یا یدکی آن را تهیه کنیم.
زیرانداز مناسب همراه داشته باشیم.
کف چادرها معمولا مقاوم هستند، اما یک تکه چوب و یا خرده سنگ میتواند به آن ها آسیب برساند. برای محافظت بیشتر از کف چادر، بهتر است از یک زیرانداز استفاده کنیم. زیراندازها کمی بزرگ تر از کف چادر هستند و جنس آن ها معمولا ضدآب است. زیراندازهایی که لبه برگشته دارند تا هنگام بارندگی آب به چادر نفوذ نکند، انتخاب بهتری می توانند باشند.
برپایی چادر نیاز به صبر و حوصله دارد. چه هنگام تمرین و چه در طبیعت، عجله نکنیم و با آرامش مراحل را انجام دهیم.
انتخاب محل مناسب برای برپایی چادر
طبیعت، خانه مشترک همه ماست. با انتخاب دقیق محل کمپ، میتوانیم از زیباییهای آن لذت ببریم و در عین حال به حفظ محیط زیست کمک کنیم. به یاد داشته باشیم که کمپ های خوب ساخته نمی شودن، پیدا می شوند.
محل برپا کردن چادر به اندازه خود چادر مهم است. بهترین گزینه، زمینی هموار است که احتیاج به دست کاری نداشته باشد. اگر چنین جایی را نیافتیم، جایی چادر بزنیم که نیاز به کمترین تغییر و جا به جایی در عناصر طبیعی (گیاهان، سنگ ها و…) را دارد.
اما انتخاب محل چادر تنها پیدا کردن یک زمین هموار و تمیز نیست. ابتدا باید به چند پرسش پاسخ دهیم:
آیا میخواهیم نور خورشید از صبح زود به چادرمان بیافتد؟
آیا چادرمان با رود، دریاچه یا نهر به اندازه کافی فاصله دارد؟
آیا ممکن است چیزی روی چادرمان بیافتد؟
آیا زمین برای میخ مهار چادر مناسب است؟
آیا در صورت وزش باد شدید و یا بارندگی در امان هستیم؟
پاسخ به این پرسش ها باید با رعایت اصول زیر همراه باشد:
- مکانی را انتخاب کنیم که از اصل «ردی از خود در طبیعت را به جا نگذاریم» پیروی کند.
- در صورت امکان، در محل هایی که برای کمپ مشخص شده چادر بزنیم و یا اگر جایی را دیدیم که پیش از ما در آن چادر زده شده، ما هم همان جا اردو کنیم. به این ترتیب تأثیر خود را بر محیط زیست کاهش میدهیم.
- در صورت امکان، چادر خود را دست کم در فاصله 60 متری از منابع طبیعی آب برپا کنیم. این کار علاوه بر این که چادرمان را از رطوبت حفظ می کند، احتمال رودررویی ما با جانوران وحشی را کاهش می دهد.
- اردوی مان را کوچک نگه داریم تا تأثیر خود را بر محیط زیست کاهش دهیم.
- چادر را بسته به دلخواه مان رو و یا پشت به خورشید بزنیم.
- چادر را در مکانی با سایه طبیعی برپا کنیم.
- در مناطق دورافتاده و بکر، محیط را به شکل دست نخورده حفظ کنیم.
- پوشش گیاهی منطقه را بر هم نزنیم.
- دور از مسیر رفت و آمد جانوران کمپ کنیم و در حفظ آرامش آن ها بکوشیم.
- در فصل بارندگی از مناطق پست و گود دوری کنیم.
- جایی چادر بزنیم که احتمال سقوط چیزی روی چادرمان نباشد.
- در زمستان و یا مناطق برفی، جایی چادر بزنیم که بهمن گیر نباشد.
- چادرمان در مسیر رفت و آمد بومیان و دیگر طبیعت گردان و کوهنوردان نباشد.
پیش بینی باد و باران
شاید چیزی مانند باد و باران نتواند آرامش خواب در طبیعت را بر هم بزند. پس خوب است هنگام چادر زدن به این مسئله توجه داشته باشیم و نکات زیر را رعایت کنیم:
- پناه گرفتن در طبیعت: پناه گاه هایی مانند پشت یک تپه کوچک و یا میان درختان می تواند ما از باد در امان نگه دارند.
- دوری از مناطق خطرناک: زیر درختان خشک یا شاخه های شکننده چادر نزنیم زیرا این محل ها در هنگام باد شدید بسیار خطرناک هستند.
- جهت وزش باد: به جهت وزش باد توجه کنیم و چادر خود را طوری برپا کنیم که قوی ترین قسمت آن رو به باد باشد. این کار باعث میشود چادر مقاومت بیشتری در برابر باد داشته باشد.
پیشنهاد کوهپیما: راهنمای کمپینگ در طبیعت
مراحل چادر زدن
پس از آن که مکان مناسب را پیدا کردیم، نوبت به برپا کردن چادر می رسد. ابتدا، قطعات و اجزای چادر را بررسی کنیم تا مطمئن شویم همه چیز را آورده ایم. سپس:
- زیرانداز چادر را پهن می کنیم تا از آسیب احتمالی چادر جلوگیری کنیم. سپس آن را با میخ به زمین محکم می کنیم.
- چادر را را روی زیرانداز پهن می کنیم، بالای چادر باید رو به آسمان باشد. آن را تا حد ممکن صاف می کنیم، مطمئن شویم که هر چهار گوشه کاملا نمایان است.
- میله ها را سرهم کرده و بسته به نوع چادر آن ها را در جایشان قرار می دهیم. برخی از چادرها دارای فریم های داخلی، برخی دارای فریم های خارجی و برخی، از میله های مرکزی استفاده میکنند. با این حال، صرف نظر از پیکربندی میله ها، دستورالعملهای چادر، ما را در مورد قرارگیری صحیح آن ها راهنمایی خواهد کرد. شاید حتی اگر در خانه هم به اندازه کافی تمرین کرده باشیم، چند بار اول کمی سردرگم شویم!
- چادر را با طناب به میخ هایی که پیشتر زیرانداز را به آن ها بسته ایم مهار می کنیم.
- در پایان، اگر می توانیم، لبه های زیرانداز را برمی گردانیم تا روان آب های احتمالی چادرمان را خیس نکنند.
چند نکته مهم درباره چارد زدن
- چادر را در ساعات روشنایی روز برپا کنیم.
- اگر باد شدید می وزد، پیش از وارد کردن میله ها، چادر را به میخ ها ببندیم.
- اگر باران می بارد یا هوا طوفانی است، هم زمان با برپا کردن چادر به فکر عایق کردن آن باشیم. با زه کشی اطراف چادر از خیس شدن کف آن جلوگیری کنیم. فراموش نکنیم که هنگام ترک محل، زمین را به شکل نخستش بازگردانیم.
- در پایان چادر باید کاملا قائم و مستقل باشد.
- یک بار دیگر همه طناب ها، میخ ها و گره ها را کنترل می کنیم، تا از نتیجه کار مطمئن شویم.
- برای ثبات بیشتر چادر، می توانیم از کوله پشتی یا سنگهای بزرگ استفاده کنیم.
- در آب و هوای گرم، می توانیم چادر را در جهت وزش باد برپا کنیم تا هوا در آن جریان داشته باشد.
- در صورت طوفانی شدن هوا، اگر محل چادرمان مناسب نیست، بهترین کار این است که محل را ترک کرده و به مکانی امن برویم.
تجهیزات اضافی برای چادر زدن
بر اساس مواردی که در بالا گفته شد، همراه داشتن تجهیزات اضافی زیر ضروری است:
- طناب: همیشه چند طناب بیشتر همراه داشته باشیم.
- زیرانداز ضد آب: یک زیرانداز ضد آب زیر چادر از نفوذ رطوبت به داخل چادر جلوگیری میکند.
- روکش چادر (لایه رویی): روکش چادر در برابر باران و برف از چادر ما محافظت میکند.
- کیت تعمیر چادر: در صورت بروز هرگونه مشکل، یک کیت تعمیر چادر میتواند بسیار مفید باشد.
تاکتیک های میخ کوبی در چادر زدن
یک چادر محکم، کلید یک شب مانی آرام و لذت بخش است. با رعایت چند نکته ساده، می توانیم چادری ایمن و پایدار داشته باشیم.
میخکوبی صحیح:
- برای استحکام بیشتر، میخها را به صورت عمودی در زمین فرو کنیم.
- میخها را به اندازهای بیرون بگذاریم که بتوانیم طناب ها را به راحتی به آن ها وصل کنیم.
- در صورت نیاز از چکش یا سنگ استفاده کنیم.
- همیشه چند میخ اضافی همراه داشته باشیم.
پوشش ضد آب (لایه رویی):
- پوشش ضد آب را به طور یکنواخت و محکم به چادر وصل کنیم.
- مطمئن شویم که درزهای پوشش با درزهای چادر هم راستا باشند.
- پس از بارندگی یا تغییر دمای هوا، لایه رویی را دوباره بررسی کنیم.
